Brzoskwinia szczególnie często uczula w rejonie śródziemnomorskim, wywołując różnorodne objawy kliniczne, zwłaszcza pokrzywkę, ale u większości osób cierpiących na inne schorzenia alergiczne nie wykonuje się testów w kierunku nadwrażliwości na brzoskwinię.
W Hiszpanii brzoskwinię uważa się za roślinę najczęściej prowokującą zespół alergiczny jamy ustnej. W grupie 78 pacjentów ze współistnieniem nadwrażliwości pokarmowej i alergicznych schorzeń dróg oddechowych na brzoskwinię było uczulonych prawie 10%, dwukrotnie więcej niż na jabłko czy banana (zobacz: Uczulenie na jabłko, Uczulenie na banany).
W innym materiale klinicznym spośród 18 pacjentów nadwrażliwych na brzoskwinię tylko u 3 był to
jedyny źle tolerowany owoc, a u pozostałych – jeden z wielu (u 5 osób nawet jeden z 13). W grupie 71 chorych, u których nadwrażliwość pokarmowa wystąpiła po 10. roku życia, aż 81% miało
dodatnie próby punktowe z omawianym alergenem (dla porównania z jabłkiem tylko 3%). Jednak doustna
próba prowokacyjna powodowała wprawdzie u 75% pacjentów z dodatnim wynikiem próby punktowej z
brzoskwinią uczucie świądu w jamie ustnej, ale u żadnego z nich nie wywołała innych objawów.
Brzoskwinie mogą także wywołać exercise-induced anaphylaxis, tj. odczyny anafilaktyczne
poprzedzone wysiłkiem fizycznym, np. biegiem czy grą w tenisa. Dzieje się tak, gdy alergizujący
pokarm zostanie spożyty w ciągu 2 godzin przed wysiłkiem.
Białko brzoskwini, dające odczyny krzyżowe z pyłkiem brzozy, ma masę cząsteczkową 17–20 kDa i jest zbliżone do analogicznych protein jabłka i czereśni (zobacz: Reakcje krzyżowe). Bazofile osób uczulonych na każde z tych 3 owoców wykazują wzmożoną odczynowość na Bet v 1 (główny antygen brzozy) i uwalniają po zadziałaniu tego antygenu statystycznie istotne większe ilości histaminy niż bazofile innych atopików.
W surowicy 12 spośród 16 osób nadwrażliwych na brzoskwinie wykryto swoiste IgE reagujące z profiliną brzozy i jabłek. Swoiste IgE przeciwko białkom brzoskwini wykrywa się najczęściej u osób jednocześnie nadwrażliwych na pyłek brzozy, pyłek traw i pyłek bylicy (piołunu).
Białko 17–20 kDa nie jest jedynym alergenem brzoskwini. Z surowicami osób uczulonych
na ten owoc reaguje także kilka innych protein (w tym o masie 58, 66 i 70 kDa). Za odczyny krzyżowe z morelą, czereśnią i śliwką odpowiedzialny jest antygen o masie 13 kDa, który wykryto we wszystkich
wyżej wyliczonych owocach, ale niewystępujący ani w pyłku brzozy, ani w pyłku traw.
Niezależnie od „uwarunkowania” przez pyłek brzozy brzoskwinia daje też odczyny
krzyżowe z lateksem i jest jedną z roślin wywołujących zespół lateksowo-owocowy. W grupie 126 pacjentów z niewątpliwą
nadwrażliwością na lateks u 12,5% stwierdzono swoiste IgE przeciwko brzoskwini. Spostrzeżono, że
silniej alergizuje skórka niż miąższ brzoskwini. Przypuszcza się, że to zjawisko nie jest
wynikiem odmiennego stężenia znanych antygenów, lecz obecności innego, dotąd nie opisanego białka.
