Aspekty botaniczne
Komosa jest chwastem pospolitym w całej Europie, jednak stężenie jej pyłku nie osiąga wysokich wartości. Obserwowane jest uczulenie na pyłek komosy, jednak rzadko są to objawy o dużym nasileniu.
W Polsce najpowszechniejsza jest komosa biała, pospolicie zwana lebiodą. Jest to pospolity, jednoroczny chwast o liściach przypominających kształtem gęsią stopę (stąd łacińska nazwa Chenopodium; chen = gęś, podos = stopa).
W zależności od warunków glebowych dorasta do 15 cm (na glebach słabych) lub 150 cm (na glebach zasobnych). Kwitnie długo, od końca lipca do początków października, jednak stężenie jej pyłku nigdy nie osiąga tak wysokich stężeń jak pyłek bylicy. Dlatego rzadziej spotykamy przypadki silnej nadwrażliwości na pyłek tej rośliny.
Aspekty aerobiologiczne
Stężenie pyłku roślin z rodziny komosowatych jest zależne od lokalnej szaty roślinnej, jednak w żadnym z analizowanych Polskich miast nie stwierdzono wysokich wartości stężenia pyłku tych roślin.
Aspekty kliniczne
Przy stosunkowo małej ekspozycji trudno jest ustalić istotność kliniczną badań takich jak dodatnie odczyny w teście skórnym z alergenami pyłku komosy lub wysoki poziom swoistych przeciwciał klasy IgE skierowanych przeciwko alergenom tego chwastu.
Niskie stężenia maksymalne odnotowywane na terenach zurbanizowanych gdzie umieszczane są punkty pomiarowe pozwalają też przypuszczać, że niewielka ekspozycja na alergeny pyłku komosy może przekładać się na niewielkie znaczenie kliniczne alergenów pyłku tej roślin.