W ostatnich latach w krajach śródziemnomorskich, głównie w Hiszpanii, we Francji, Włoszech i w Izraelu obserwuje się wzrost (niektórzy autorzy nazywają go nawet "dramatycznym") częstości uczuleń na pyłek cyprysu (rodzaj Cupressus), w tych krajach głównie gatunku Cupressus sempervirens.
Do rodzaju Cupressus zalicza się 20 gatunków, z których do często spotykanych należą C. sempervirens i C. arizonica.
W ostatnich latach oba te gatunki są sadzone jako drzewa ozdobne. Pierwszy z nich jest najczęstszym aeroalergenem w wielu miejscowościach, na przykład w Marsylii, gdzie uczula znacznie częściej niż pyłek traw.
Kiedy rozpoczyna się pylenie?
W środkowych Włoszech C. sempervirens najbardziej pyli w styczniu i w lutym, a C. arizonica – w lutym i w marcu.
W Hiszpanii oba gatunki pylą od stycznia do kwietnia, a w Zagrzebiu (Chorwacja) od stycznia prawie do czerwca. W niektórych miejscowościach obserwowano pylenie nawet pod koniec listopada, jednak jest to zjawisko bardzo rzadkie, związane z anomaliami pogody. W podobnych przypadkach rozpoznanie pyłkowicy nastręcza wielu trudności.
Objawy uczulenia na cyprys
Pyłkowica wywołana przez cyprys polega głównie na występowaniu alergicznego nieżytu nosa, astmy i zapalenia spojówek.
W związku z bardzo wczesnym pyleniem (już pod koniec zimy) zmiany te są często nieprawidłowo diagnozowane jako nawrotowe zakażenia wirusowe.
Rozpoznanie alergii na cyprys sprawia nieraz duże trudności, bo wyciągi pyłków tego drzewa zawierają dużo węglowodanów (prawie 85%), ale bardzo mało białka (2—3%), przez co często dają odczyny punktowe fałszywie ujemne.