Alergia na owoc gruszy znana jest od wielu dziesiątków lat, ale większą uwagę poświęcono jej dopiero ostatnio.
Uczulenie na gruszkę najczęściej występuje pod postacią zespołu alergii jamy ustnej (OAS), który charakteryzuje się początkowym występowaniem sezonowego nieżytu nosa związanego z alergią na pyłek drzew (głównie brzozy w środkowej i północnej Europie, a oliwki w basenie Morza Śródziemnego) i następczego (w wyniku odczynów krzyżowych) złego znoszenia produktów spożywczych pochodzenia roślinnego, w tym niekiedy gruszki.
Zobacz: Alergiczny nieżyt nosa, Alergia na pyłek brzozy, Alergia na pyłek oliwki, Reakcje krzyżowe.
Objawy uczulenia na gruszkę
Uczulenie na gruszkę przejawia się pokrzywką kontaktową w miejscu dotknięcia owocu, głównie na palcach i wargach. W największym materiale klinicznym badanym pod tym względem (380 chorych z OAS) gruszka uczulała 26% pacjentów. Dla porównania: w przypadku jabłka analogiczny odsetek wynosił 47%, a marchwi – 23%.
U uczulonych na gruszkę oprócz zespołu alergii jamy ustnej występują też inne choroby atopowe, ale znacznie rzadziej. Zwykle stwierdza się u takich chorych współistnienie astmy z sezonowym nieżytem nosa, rzadziej sam nieżyt nosa, a zupełnie wyjątkowo samą astmę. Jeszcze rzadziej opisywano wstrząs anafilaktyczny. Chorzy zazwyczaj nie zauważają złego znoszenia gruszki, dlatego alergię wykrywa się najpierw za pomocą prób punktowych, a później się potwierdza, wykonując próbę prowokacyjną metodą podwójnie ślepej próby z użyciem placebo (double-blind placebo-controlled food challenge – DBPCFC).
